Jak żyć z seksoholikiem? Jak się objawia seksoholizm? To i wiele innych zagadnień znajdziecie w tym artykule.
Seksoholizm to uzależnienie od seksu, inaczej zwane erotomanią. Temat ten nadal należy do tematów tabu. Wiele osób wstydzi się do tego przyznać, a niektórzy nie wiedzą, że można być uzależnionym od seksu. Przyjrzyjmy się zatem przyczynom, objawom i sposobom leczenia.
Seksoholizm jest takim samym nałogiem jak alkoholizm, hazard czy narkomania. Należy do grupy uzależnień behawioralnych. Seksoholik jest uzależniony od określonych zachowań seksualnych. Jego problemem jest potrzeba nadmiernego podejmowania czynności seksualnych celem osiągnięcia podniecenia. Nadmierna potrzeba aktywności seksualnej jest patologiczna i prędzej czy później przejmuje władzę nad osobą uzależnioną. Staje się to źródłem cierpień owej osoby, a także jej najbliższych. Jakie są w taki razie przyczyny tego uzależnienia? Jakie objawy, które charakteryzują ten problem? A także, co najważniejsze – jak sobie z tym radzić i jak to leczyć? To wszystko w dzisiejszym artykule.
Niektórzy specjaliści zajmującym się tym tematem twierdzą, że problem seksoholizmu ma swoje podłoże w dzieciństwie. Otóż uważają oni, że na owe uzależnienie narażone są głównie osoby pochodzące z rodzin z dysfunkcjami, czyli takich, gdzie rodzice byli uzależnieni od alkoholu, narkotyków, seksu lub stosujących przemoc (nie tylko fizyczna, ale również przemoc psychiczna ma na to wpływ). Takie dysfuncje w rodzinie w dzieciństwie powodują niskie poczucie własnej wartości, osamotnienie, brak zaufania do innych ludzi, brak umiejętności wchodzenia w związki. Również problem wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie może dać efekt w postaci skłonności do uzależnienia seksualnego. Stany lękowe oraz depresja również mogą podnosić ryzyko skłonności do seksoholizmu. Nie można zapomnieć o podłożu neurologicznym, które może mieć negatywny wpływ. Zmiany w mózgu, uszkodzenia pewnych jego części, problemy z neuroprzekaźnikami także wpływają na regulację stanu (odpowiedzialność za stan hormonów). Choroby neurologiczne, między innymi stwardnienie rozsiane, uszkodzenie płatów czołowych, a także cieła migdałowatego w mózgu ma wpływ na pojawienie się problemu z nadmiernym popędem seksualnym.
Nadpobudliwość seksualna tak samo jak środki odurzające, a to dlatego, że działa na układ nagrody istniejący w mózgu. Chodzi dokładniej o podniesienie poziomu endorfin, które uznawane są za hormony szczęścia (wpływają na poprawę samopoczucia oraz zwiększają zadowolenie).
Skoro już wiemy, co jest przyczyną owego seksoholizmu to teraz dowiedzmy się, jakie są jego objawy. Seksoholikiem jest osoba, która coraz częściej podejmuje działania seksualne. Dochodzi do momentu, w którym traci nad nimi kontrolę i nie potrafi zapanować nad nimi, pomimo grożących negatywnych konsekwencji. Ta potrzeba podejmowania działań seksualnych na pewnym etapie staje się wręcz przymusem. To prowadzi do negatywnych skutków, takich jak seks z przygodnie poznaną osobą, rozpad rodziny lub związku, strata pracy, brak szacunku ze strony otoczenia, a nawet zarażenie się chorobą, która jest przenoszona drogą płciową. Po odbyciu stosunku i opadnięciu emocji i hormonów seksoholik ucieka przed drugą osobą, bo męczy go poczucie wstydu oraz poczucie winy. To też wpływa na jego poczucie osamotnienia oraz beznadziejności. Taka osoba często zdaje sobie sprawę ze swojego problemu, ale nie potrafi się mu oprzeć i wraca do podejmowania kolejnych stosunków. Seksoholicy, tak ja ludzie uzależnieni od innych nałogów odczuwają tak zwany głó, który charakteryzuje się bólami mięśniowymi, myślami samobójczymi wynikającymi z depresji, brakiem koncentracji, rozdrażnieniem. Ulgę w przypadku takiego głodu przynosi jedynie akt seksualny. Taki akt nie musi oznaczać normalnego rozmansu, ale może to być internetowy seks (cyberseks), masturbacja, a nawet pornografia.
Specjaliści uznają seksoholizm za uzależnienie. Jednakże są psychiatrzy i psychologowie, którzy twierdzą, że to tylko moda. Jak w takim razie odróżnić nałogowego seksoholika od tego, który tylko podąża za nowym trendem? Osoba, która jest naprawdę uzależniona udaje się do specjalisty po pomoc zwykle dopiero wtedy, gdy zostanie zdemaskowana. Jego potrzeba podejmowania czynności seksualnych jest silniejsza od niego, wykracza poza jego kontrolę i powoduje wiele cierpienia.
Gdzie zatem pomocy powinien poszukiwać prawdziwy seksoholik? Otóż, może on udać się do psychoterapeuty, seksuologa, specjalisty od uzależnień lub do psychiatry. Najlepszym rozwiązaniem i sposobem pomocy jest terapia poznawczo-behawioralna, czyli psychoterapia. Podczas takiej terapii osoba uzależniona może nauczyć się nawiązywania normalnych więzi z ludźmi, budowania trwałego związku, a także sposobów na radzenie sobie ze stresem i problemami. Najlepsze efekty da terapia, w której weźmie udział partner/partnerka osoby uzależnionej. U niektórych osób chorych potrzebne jest włączenie leków.
Najczęściej dopiero po około pięciu latach terapii możliwe są normalne zbliżenia. Powrót do normalnego seksu trwa niestety bardzo długo. Niestety też całkowite wyleczenie nie jest możliwe, dlatego tak ważne jest unikanie sytuacji i ludzi, którzy mogliby doprowadzić do nawrotu choroby.
Osoby chore mogą szukać pomocy między innymi na spotkania dla anonimowych seksoholików. Takie spotkania odbywają się na terenie całego kraju.
